Voor de laatste dag dat Bart hier nog in Vancouver was, hadden we nog een druk schema voor de boeg. Een beetje onze eigen schuld, vermits we nog tickets hadden en omdat Vancouver nu eenmaal ook een groot ding is en we niet elke dag van ‘s ochtends tot ‘s avonds kunnen rondlopen, maar ook wat moesten genieten en tussendoor dagjes paperen and stuff.

Anyway. De eerste stop was het Vancouver Maritime Museum. Volgens mijn prof van Arctic Sovereignty zeker de moeite waard. Volgens mij, net iets minder. Don’t get me wrong, er waren leuke dingen te zien en ze hadden een schip uit de jaren 40 in het hoofdgebouw staan dat je kon bekijken (opgezette walrussen en sledge honden incluis)

Na weer even op de hoogte gesteld geweest te zijn van wat mijn vriendjes thuis allemaal uitspoken (miss you guys), besloot ik vandaag om wat kunstzinnig te doen en hier een musea te bezoeken. Hoewel kunst, in mijn ogen, het best gedeeld kan worden met let’s say, een groepje cultuurblondjes (yes, I miss you too girls), ging ik toch braaf en zonder al te veel tranen in mijn ogen op stap.

Het museum in kwestie is de Morris and Helen Belkin Art Gallery, een museum voor moderne kunst. Op het moment was er net een tentoonstelling begonnen, namelijk World rehearsal court, waarvan het meest in het oog springende de kamer was met verscheidene televisieschermen waarop een re-enactment van oorlogstribunalen uit De Haag worden te zien zijn.