Na het boeken van mijn volgende vluchten kan ik jullie met blijdschap meedelen dat ik op 23 december om 18:00 zal landen in Brussel en dan voor een weekje terug in de oude wereld zal verblijven alvorens op 1 januari om 12:30 terug te vertrekken. Verwelkomingscomités mogen zich alvast klaarhouden en aanvragen voor bezoekjes tijdens die week kan je altijd doorsturen, maar ik ga niet iedereen kunnen zien dan vrees ik, naar het schijnt is er dan ook een blok bezig in Leuven. Ik heb dat nooit gemerkt eigenlijk.

Heerlijk.

Als ik het in 1 woord moet omschrijven, heerlijk. Het being het concert van Regina Spektor vanavond in Vancouver.

Ik had mijn twijfels in het begin, deels omdat ik nog niet zo vaak naar een niet-klassikaal concert geweest was en er nu in mijn eentje tussen paar duizend man ging zitten, maar allemaal water onder de brug. K, laten we de negatieve kanten even aanhalen zodat ik rustig de avond verder de hemel kan inprijzen….

Na weer even op de hoogte gesteld geweest te zijn van wat mijn vriendjes thuis allemaal uitspoken (miss you guys), besloot ik vandaag om wat kunstzinnig te doen en hier een musea te bezoeken. Hoewel kunst, in mijn ogen, het best gedeeld kan worden met let’s say, een groepje cultuurblondjes (yes, I miss you too girls), ging ik toch braaf en zonder al te veel tranen in mijn ogen op stap.

Het museum in kwestie is de Morris and Helen Belkin Art Gallery, een museum voor moderne kunst. Op het moment was er net een tentoonstelling begonnen, namelijk World rehearsal court, waarvan het meest in het oog springende de kamer was met verscheidene televisieschermen waarop een re-enactment van oorlogstribunalen uit De Haag worden te zien zijn.

Eindelijk aangekomen! Het heeft me bijna 20 uur gekost, maar eindelijk veilig en wel op mijn nieuw kot.

De reis viel wel mee, de Eurostar was wat volgepropt en de kleine kindjes – echte kindjes – waren wat ambetant in mijn buurt, maar wel verdraagzaam. Van Londen heb ik niet echt iets gezien, mijn weg gezocht door het station naar mijn pick-up plaats en daar mooi gewacht op mijn shuttle naar Heathrow. Londen zag er uit zoals je het op TV ziet, veel werken, auto’s en de typische huizen.

Een dik uur later eindelijk aangekomen op Terminal 5. Vermits ik online ingecheckt had kon ik bagage gewoon afgeven en vermits ik nu dus in business vloog ging het nog sneller, want nu ja, belangrijke mensen mag je niet laten wachten natuurlijk. Eveneens voor de security controle was er een fast track en een kwartier na binnenkomen in de terminal kon ik al mijn schoenen terug aandoen en laptop mooi terug in zijn jasje steken.